Nasıl ki var olan her şey gelişiyorsa, savaş taktikleri de sürekli evrim geçirip günün değer ve yargılarına göre biçim kazanıyor. Yüz yıl öncesine bakacak olursak; imparatorluklar, çarlıklar ve güçlü yapılar aleni bir şekilde güçsüz gördüğü, diş geçirebildiği oluşumları ve toplumları  sopasıyla dövüp ekmeğini elinden alıyorken, bugün bunun yapılması globalleşen dünyada ayıpsanır bir hal almıştır. Hal böyleyken günün egemen bukalemunları kamuflajlarını ister istemez giymek mecburiyetindeler

Bana göre son zamanların en belirgin ve tanış olduğumuz kamuflajı şudur; Sırası geldiğine kanaat getirdiği devlete, yapıya önce el altından ekonomik ambargolar başta olmak üzere bir çok spekülasyon uygular. Sonra oraya öyle bir siyasetçi kazandırır ki tam anlamıyla halk kahramanıdır. Bu halk kahramanıyla beraber paranın da musluğu açılır. Ön hazırlık olarak var ettikleri buhrandan sonra halk için bu lider; alabildiğine Milli, alabildiğine Vatanseverdir. Öylesine Millidirler ki gece gündüz durmadan çalışırlar. Halk nezdinde böylesine emektar, çalışkan ve vazgeçilmez bir lidere sahip çıkmak vatan borcudur.

Egemenler bu çıtayı yakaladığında bir sonraki adım gelir. Bu evrede artık devlet demokratik olma özelliğini yitirmeye başlar. Devletin yasama, yürütme, yargı organları başta olmak üzere normları uygulamaya koyan tüm kurum ve kuruluşlar bağımsız ve adil  hareket etme becerilerini yitirirler. Devlet kurumlarındaki  bu aşınmalarının sebebi halk kahramanı haline getirilen liderin devletten daha devlet olarak görülmesi, algılanması ve hissedilmesinden kaynaklıdır. Bundan sonraki aşama son evredir. Lider tamamen muktedirdir. Halkın büyük bir çoğunluğunu peşinden sürüklüyor, Devletin her organına hükmetmede zerre tereddüt etmiyor. Ve devlet öyle bir noktaya geliyor ki o lider varsa devlette var, o yoksa devlette yok.

İşte egemen bukalemunların istediği sofra da tam olarak bu. İster çorbadan başlasın, ister önce tatlıya batırsın çatalını, o sofranın kurtuluşu artık imkansız. Çünkü; yaratıkları lider artık onlarla beraber hareket etsin, etmesin onlar açısından fark eden bir şey olmaz. Artık devlet tek lokmalık olmuştur yeter ki çatalını batırıp boğazından midesine indirsin.